Tymi tajemniczymi krajami, do których ciągle wracam, są dla mnie góry.
Świątynią mogą być Tatry – i w nich można dostrzec Bożą ” potęgę i chwałę”.
Właśnie tu na przekór wszystkiemu, głębiej niż gdziekolwiek przeżywam świętą triadę: BÓG – Tatry i ja.
Zarówno góry, jak i człowiek w górach mogą być znakiem obecności Stwórcy.
Wiara jest fundamentem mistyki ” codziennej”, powszedniej – mistyki gór i ludzi, mistyki Tatr i ludzi w Tatrach.
Nie ma jednak mistyki gór bez dobrego ducha.
Ile razy jestem w Tatrach, to mam wrażenie, że jest niedziela, że jest wieczne święto.
Bądź uważny, kontempluj nie tylko makrokosmos, ale także mikrokosmos górski, wtedy doświadczysz cudów i przeżyjesz mistykę gór.
Dla człowieka, który ma słońce w sobie, każda dolina będzie słoneczna.
Góry dają człowiekowi, poprzez zdobywanie wzniesień, nieograniczony kontakt z przyrodą – poczucie wewnętrznego wyzwolenia, oczyszczenia, niezależności.
bł. Jan Paweł II
Kto nie jest zdolny do wysiłku, kto jest wrogiem ascezy, lepiej niech siedzi w domu, bo w górach będzie nieszczęśliwy.
teksty: ks. Roman E. Rogowski, ” Mistyczne Tatry”